ಸಂಸಾರಿ ಸನ್ಯಾಸಿ

ಅಪ್ಪನ ದಿವ್ಯ ಮೌನ, 

ಅಮ್ಮನ ಹೆಣಗಾಟ,

ಝಿಗ್ಗನೆ ಬದಲಾಗುವ 

ಜನರ ವರ್ತನೆ,

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಮಾಯವಾಗುವ 

'ಅವಳು,

ಒಮ್ಮೆಗೇ ಬದಲಾಗುವ

ಜೀವನ ಶೈಲಿ,

ಬಿಡಲಾಗದಂತೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿರುವ 

ವ್ಯಸನಗಳು,

ಅಲ್ಪ ತೃಪ್ತರು ಅಡಗಿಸಿಟ್ಟ

ನೋವು,

ಸಿರಿವಂತನ ತಕ್ಕಮಟ್ಟಿನ 

ವಿಶ್ವಾಸ,

ಜಟೆಧಾರಿ-ಭೈರಾಗಿಯೊಳಗೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರುವ 

ಅನಂತ 

ಆನಂದ

ಎಲ್ಲವೂ ಅರ್ಥವಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ 

ಒಮ್ಮೆಗೇ!

ನಾನು ನಾನಾಗಿರದಿದ್ದಾಗ.

ನಾನೂ ಗೊಣಗುತ್ತೇನೆ,

ನಾನೂ ಸುಖಿಸುತ್ತೇನೆ,

ರೋಧಿಸುತ್ತೇನೆ,

ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆ,

ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸುತ್ತೇನೆ,

ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ..

ಎಲ್ಲರಂತಲ್ಲ ನಾನು 

ಎಂಬ ಭ್ರಮೆ 

ಕರಗುತ್ತದೆ.

ಎಚ್ಚರಾಗುತ್ತದೆ!

ಕಳೆದುಹೋದ ನನಗಾಗಿ 

ಮತ್ತೆ ಅರಸುತ್ತೇನೆ.

ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲವೂ 

ಒಮ್ಮೆಗೇ ಅರ್ಥವಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ!

8/8/2015