ಚೈತ್ರದ ಹುಣ್ಣಿಮೆ.
ಹೊಳೆಬದಿಯ ಬಯಲು.
ಅಲ್ಲೇ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ
ದೇವಸ್ಥಾನ.
ಆವತ್ತು ಜಾತ್ರೆ.
ಸೇರಿದ್ದ
ಕೆಲವೇ ಮಂದಿ.
ಊರವರಷ್ಟೇ.
ಅವರಲ್ಲೊಬ್ಬ ಅವ.
ನಿರಹಂಕಾರಿ,
ನಿರ್ಭಾವುಕ.
ನಿರ್ವಿಕಾರ ಮುಖ.
ಅದರಲ್ಲಿ ನಗುವಿಲ್ಲ.
ದು:ಖದ ಲೇಪವೂ ಇಲ್ಲ.
ಒಂಥರಾ ತನ್ಮಯತೆ.
ನೀರಿನಿoದೆದ್ದು ಬಂದಂತೆ.
ಅತ್ತು, ತೋಯಿಸಿ
ಖಾಲಿಯಾದಂತೆ.
ಶರಣಾಗಿ
ತೋಡಿಕೊಂಡು
ಉಸಿರಾಡುವಂತೆ.
ಎಲ್ಲಾ ಕಳಕೊಂಡೂ
ಪಡೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಂತೆ.
ಭಾರಹೊತ್ತು
ಭಾರ ಕಳಕೊಂಡಂತೆ.
ತೂಕದ ಹೆಜ್ಜೆಗೆ
ತೂಗುವ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ
ದೇವರನ್ನು ಹೊತ್ತವ.
ಕೋಟಿ-ಕೋಟಿಯಲ್ಲೊಬ್ಬನವ
ಅವನ
ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿಯ
ಸೇವಕ- ಅವ.
28/5/2014
No comments:
Post a Comment